Mario Vanhaeren - vzw Oostrem
Reactie op het artikel De persoon met een handicap is aan zet op sociaal.net van Dhr. Dany Dewulf:
Het artikel dat dhr. Dewulf, vanuit zijn
eigen naam geschreven heeft, mist de nodige nuance. Het gaat voorbij aan de
ontstaansgeschiedenis van heel wat voorzieningen in Vlaanderen. Als
‘instellingsdirecteur’ van Oostrem sta ik aan het hoofd van een voorziening die
50 jaar geleden als een eigenregieproject van ouders ontstond. Schoolverlaters
van de school voor buitengewoon onderwijs Windekind Leuven konden niet
doorstromen naar beschutte werkplaatsen en dagcentra bestonden nog niet.
Ouders
legden geld samen om een huis in te richten en betaalden zelf een
kinderverzorgster die zes zwaar meervoudig gehandicapte volwassenen begeleidde.
De overheid zag dat het goed was en zorgde voor een wetgevend kader voor
dagcentra. 10 jaar later, in 1976, ontvingen wij onze eerste subsidie. Ook dat heette
toen ‘Vermaatschappelijking van de zorg’, nl. de gesubsidieerde professionele
ondersteuning van projecten die in eigen regie ontstonden. Vandaag bestaat het
gevaar dat vermaatschappelijking inhoudt dat alleen personen die over een eigen
krachtig netwerk beschikken nog initiatief kunnen ontwikkelen. In dat geval
spreken wij van een terugtredende overheid.
Instellingsdirecteur ‘Jan Raymaekers’ werd
gevormd binnen de Oikonde filosofie en kent ook alles van een maximale
betrokkenheid van het eigen netwerk en van vrijwilligers. Hij hoeft dus zeker
niet de les gelezen te worden.
In plaats van de polemiek op te zoeken,
moet de aandacht vooral blijven gaan naar de duizenden personen die nog steeds
geen antwoord krijgen op hun vraag naar de nodige ondersteuning. Wij pleiten
voor een én-én verhaal. Eigen regieprojecten moeten alle kansen krijgen om zich
te ontwikkelen en zich ook verzekerd te weten van de nodige financiële
middelen. Ik ben als vergunde zorgaanbieder betrokken op twee
eigenregieprojecten en doe er in mijn schaarse tijd alles aan om deze projecten
mee levensvatbaar te maken. Daarnaast zijn er de vele voorzieningen die niet
beantwoorden aan het karikaturale beeld dat dhr. Dewulf schetst en die het
vraaggestuurd werken in hun DNA hebben. Oostrem maakt deel uit van Kwaito, een
Vlaams sociaal ondernemersplatform, dat elke dag invulling geeft aan begrippen
zoals ethisch, sociaal, duurzaam ondernemen, in
verbinding en vanuit solidariteit met alle betrokken partijen.
Kwaito staat daardoor symbool voor heel wat voorzieningen in Vlaanderen, die zulke
scheldpartij niet verdienen. Kwaito heeft geen problemen met de
persoonsvolgende financiering. Het is enkel een andere manier om zorg te
bekomen. Er zijn echter heel wat problemen gerezen bij de uitvoering van deze
nieuwe financieringsstroom. Vandaar dat wij ook een procedure bij de Raad van
State ingezet hebben om iedereen gelijke kansen en gelijke budgetten te bieden.
Iedereen gelijk aan de meet en het recht voor alle personen met een beperking
op een ondersteuningsbudget.
Als hulpverlener hebben wij begrip voor de
situatie van dhr. Dewulf. Als vader van twee kinderen met een beperking zullen
de frustraties vaak hoog oplopen. In plaats van schuldigen aan te wijzen, kan
hij beter op zoek gaan naar bondgenoten om er samen voor te zorgen dat
Vlaanderen een absoluut recht op zorg toekent. Dat was ook de boodschap die
deze regering voor de verkiezingen mee kreeg: ‘Werk de wachtlijsten nu
eindelijk volledig weg!’. Deze oproep werd niet gevolgd.
Namens CVBA SO KWAITO
Mario Vanhaeren
Directeur vzw Oostrem